Description:Oppassen geblazen. Dit boek pretendeert een vertaling te zijn van een in Japan verschenen publikatie, maar er staat niet wat er stond.Japan moet leren nee te zeggen tegen Amerika, schreven Sony-topman Akio Morita en de Japanse politicus Shintaro Ishihara een jaar geleden in Het Japan Dat Nee Kan Zeggen, en zij veroorzaakten een internationaal relletje. Hun boek werd een groot succes; er gingen meer dan een miljoen exemplaren over de toonbank. Japanners mochten graag lezen hoe ze de tanende supermacht, die voortdurend rood staat, van repliek moesten dienen. Het streelde de nationale trots en het zelfvertrouwen.Maar in Washington veroorzaakte de publikatie over de groeiende macht van Japan onrust. Een onofficiele vertaling van het Pentagon, dat een roofdruk liet maken, ging in de Amerikaanse hoofdstad van hand tot hand, alsof het een oorlogsverklaring betrof. 'Als Japan Amerika niet langer computerchips levert, is het Pentagon volkomen hulpeloos. En als Japan zou besluiten voortaan computerchips aan de Sovjet-Unie te leveren, verandert het hele machtsevenwicht in de wereld,' schreef Ishihara. Dat vonden veel Amerikanen, toch al bezorgd over het verlies aan concurrentiekracht, niet leuk om te lezen.SPELLETJESMorita trok in zijn essays vooral van leer tegen de kortzichtigheid van het Amerikaanse bedrijfsleven. De Sony-topman neemt geen blad voor de mond wanneer hem wordt gevraagd het Japanse wonder te verklaren en Amerika's economische achteruitgang. Amerikaanse bedrijven denken uitsluitend aan de aandeelhouders in plaats van aan de onderneming.Amerikaanse managers kijken niet verder dan tien minuten vooruit, de Japanners tien jaar. Amerikanen spelen financiele spelletjes op de beurs en vergeten produkten te maken, schreef hij.De rabiate uitspraken van het tweetal vielen bij veel Amerikaanse Congresleden in slechte aarde. Ook in het Japanse parlement waren boze reacties te beluisteren, alsof deze provocerende publikatie de toch al broze relatie tussen de twee naties verder zou verslechteren.Eigenlijk was het boek helemaal niet voor Amerikaanse ogen bedoeld. Daarom verzette het schrijversduo zich aanvankelijk hevig tegen een Engelse vertaling. Morita's Sony had net een bod uitgebracht op de prestigieuze filmmaatschappij Columbia Pictures in Hollywood en de elektronica-gigant aasde op een positieve pers in Amerika. De overname werd door veel Amerikanen toch al bedreigend gevonden ('Japan koopt Amerika op').Na alle boze reacties schroomde de Sony-topman niet het boetekleed aan te trekken. Morita, die in 1986 de bestseller Made in Japan schreef, wilde zijn goede naam niet te grabbel gooien. 'Ik had nooit dat boek samen met Ishihara moeten publiceren,' bekende hij publiekelijk, daarmee zijn mede-auteur voor schut zettend. Toen de Amerikaanse uitgever Simon & Schuster een royaal aanbod deed het boek te vertalen - gefluisterd wordt dat er 275.000 dollar voor de rechten zijn neergeteld - trok Morita haastig zijn hoofdstukken terug uit angst dat het zijn bedrijf schade zou berokkenen.Toch blijft ook de officiele Amerikaanse vertaling The Japan That Can Say No, die net is verschenen, boeiende lectuur. Ishihara heeft de hiaten opgevuld. Zijn controversiele hoofdstukken staan er nog in en de aanvullingen bestaan grotendeels uit adviezen hoe Amerika in eigen land orde op zaken moet stellen. Hij heeft het zelfs aangedurfd, zo staat in het nawoord te lezen, in de tussentijd naar Amerika te reizen om de schade die de 'van fouten wemelende' roofdruk van het Pentagon had aangericht, ongedaan te maken. Alsof hij vergeving zocht.'Verre van dat,' noteert Ishihara, een fervent nationalist. Hij is al jarenlang als politicus actief bij de regerende Liberale Democratische Partij, die Japan het predikaat een-partij-staat heeft bezorgd omdat de LDP sinds 1955 onafgebroken aan de macht is. De Amerikanen die hij tijdens zijn reis ontmoette, waren boos omdat Japan te weinig Amerikaanse produkten koopt, over Ishihara's opmerkingen dat Amerikaans racisme de oorzaak is van de spanningen tussen de twee landen, en ze ergerden zich aan de nationalistische toonzetting van het boek. 'Congresleden ontmoeten alleen Japanners die glimlachen, maar ik was de eerste die hun beschuldigingen weer-sprak en Japans eigen grieven op tafel legde,' schrijft hij.Nog steeds blijkt Ishihara boordevol grieven te zitten. Japan is een economische supermacht geworden die Amerika op het gebied van technologische kennis ver vooruit is. De VS moeten begrijpen dat het zwaartepunt in de wereld - technologie, industrie en economische macht - geleidelijk verschuift van West naar Oost. Had Henry Kissinger niet enkele jaren geleden gezegd dat er een - weliswaar kleine - kans bestaat dat Japan ook een militaire supermacht zou worden? Maar de Verenigde Staten accepteren Japans nieuwe positie niet, constateert Ishihara bitter.Hij is niet op alle fronten een nee-zegger. Op economisch gebied moet Japan vaker ja zeggen tegen Amerika,...We have made it easy for you to find a PDF Ebooks without any digging. And by having access to our ebooks online or by storing it on your computer, you have convenient answers with The Japan That Can Say No: Why Japan Will Be First Among Equals. To get started finding The Japan That Can Say No: Why Japan Will Be First Among Equals, you are right to find our website which has a comprehensive collection of manuals listed. Our library is the biggest of these that have literally hundreds of thousands of different products represented.
Pages
—
Format
PDF, EPUB & Kindle Edition
Publisher
—
Release
—
ISBN
0671726862
The Japan That Can Say No: Why Japan Will Be First Among Equals
Description: Oppassen geblazen. Dit boek pretendeert een vertaling te zijn van een in Japan verschenen publikatie, maar er staat niet wat er stond.Japan moet leren nee te zeggen tegen Amerika, schreven Sony-topman Akio Morita en de Japanse politicus Shintaro Ishihara een jaar geleden in Het Japan Dat Nee Kan Zeggen, en zij veroorzaakten een internationaal relletje. Hun boek werd een groot succes; er gingen meer dan een miljoen exemplaren over de toonbank. Japanners mochten graag lezen hoe ze de tanende supermacht, die voortdurend rood staat, van repliek moesten dienen. Het streelde de nationale trots en het zelfvertrouwen.Maar in Washington veroorzaakte de publikatie over de groeiende macht van Japan onrust. Een onofficiele vertaling van het Pentagon, dat een roofdruk liet maken, ging in de Amerikaanse hoofdstad van hand tot hand, alsof het een oorlogsverklaring betrof. 'Als Japan Amerika niet langer computerchips levert, is het Pentagon volkomen hulpeloos. En als Japan zou besluiten voortaan computerchips aan de Sovjet-Unie te leveren, verandert het hele machtsevenwicht in de wereld,' schreef Ishihara. Dat vonden veel Amerikanen, toch al bezorgd over het verlies aan concurrentiekracht, niet leuk om te lezen.SPELLETJESMorita trok in zijn essays vooral van leer tegen de kortzichtigheid van het Amerikaanse bedrijfsleven. De Sony-topman neemt geen blad voor de mond wanneer hem wordt gevraagd het Japanse wonder te verklaren en Amerika's economische achteruitgang. Amerikaanse bedrijven denken uitsluitend aan de aandeelhouders in plaats van aan de onderneming.Amerikaanse managers kijken niet verder dan tien minuten vooruit, de Japanners tien jaar. Amerikanen spelen financiele spelletjes op de beurs en vergeten produkten te maken, schreef hij.De rabiate uitspraken van het tweetal vielen bij veel Amerikaanse Congresleden in slechte aarde. Ook in het Japanse parlement waren boze reacties te beluisteren, alsof deze provocerende publikatie de toch al broze relatie tussen de twee naties verder zou verslechteren.Eigenlijk was het boek helemaal niet voor Amerikaanse ogen bedoeld. Daarom verzette het schrijversduo zich aanvankelijk hevig tegen een Engelse vertaling. Morita's Sony had net een bod uitgebracht op de prestigieuze filmmaatschappij Columbia Pictures in Hollywood en de elektronica-gigant aasde op een positieve pers in Amerika. De overname werd door veel Amerikanen toch al bedreigend gevonden ('Japan koopt Amerika op').Na alle boze reacties schroomde de Sony-topman niet het boetekleed aan te trekken. Morita, die in 1986 de bestseller Made in Japan schreef, wilde zijn goede naam niet te grabbel gooien. 'Ik had nooit dat boek samen met Ishihara moeten publiceren,' bekende hij publiekelijk, daarmee zijn mede-auteur voor schut zettend. Toen de Amerikaanse uitgever Simon & Schuster een royaal aanbod deed het boek te vertalen - gefluisterd wordt dat er 275.000 dollar voor de rechten zijn neergeteld - trok Morita haastig zijn hoofdstukken terug uit angst dat het zijn bedrijf schade zou berokkenen.Toch blijft ook de officiele Amerikaanse vertaling The Japan That Can Say No, die net is verschenen, boeiende lectuur. Ishihara heeft de hiaten opgevuld. Zijn controversiele hoofdstukken staan er nog in en de aanvullingen bestaan grotendeels uit adviezen hoe Amerika in eigen land orde op zaken moet stellen. Hij heeft het zelfs aangedurfd, zo staat in het nawoord te lezen, in de tussentijd naar Amerika te reizen om de schade die de 'van fouten wemelende' roofdruk van het Pentagon had aangericht, ongedaan te maken. Alsof hij vergeving zocht.'Verre van dat,' noteert Ishihara, een fervent nationalist. Hij is al jarenlang als politicus actief bij de regerende Liberale Democratische Partij, die Japan het predikaat een-partij-staat heeft bezorgd omdat de LDP sinds 1955 onafgebroken aan de macht is. De Amerikanen die hij tijdens zijn reis ontmoette, waren boos omdat Japan te weinig Amerikaanse produkten koopt, over Ishihara's opmerkingen dat Amerikaans racisme de oorzaak is van de spanningen tussen de twee landen, en ze ergerden zich aan de nationalistische toonzetting van het boek. 'Congresleden ontmoeten alleen Japanners die glimlachen, maar ik was de eerste die hun beschuldigingen weer-sprak en Japans eigen grieven op tafel legde,' schrijft hij.Nog steeds blijkt Ishihara boordevol grieven te zitten. Japan is een economische supermacht geworden die Amerika op het gebied van technologische kennis ver vooruit is. De VS moeten begrijpen dat het zwaartepunt in de wereld - technologie, industrie en economische macht - geleidelijk verschuift van West naar Oost. Had Henry Kissinger niet enkele jaren geleden gezegd dat er een - weliswaar kleine - kans bestaat dat Japan ook een militaire supermacht zou worden? Maar de Verenigde Staten accepteren Japans nieuwe positie niet, constateert Ishihara bitter.Hij is niet op alle fronten een nee-zegger. Op economisch gebied moet Japan vaker ja zeggen tegen Amerika,...We have made it easy for you to find a PDF Ebooks without any digging. And by having access to our ebooks online or by storing it on your computer, you have convenient answers with The Japan That Can Say No: Why Japan Will Be First Among Equals. To get started finding The Japan That Can Say No: Why Japan Will Be First Among Equals, you are right to find our website which has a comprehensive collection of manuals listed. Our library is the biggest of these that have literally hundreds of thousands of different products represented.